مقدمه
نیکولاس لومان (Niklas Luhmann) در ۸ دسامبر ۱۹۲۷ در لونبرگ (Luneburg) آلمان متولد شد. او از سال ۱۹۴۶ تا ۱۹۴۹ در دانشگاه فرایبورگ (University of Freiburg) و در رشته حقوق تحصیل کرد. در سال ۱۹۶۱ به هاروارد (Harvard) رفت تا جامعه شناسی تالکوت پارسونز (Talcott Parsons) متنفذترین جامعه شناس آن دوره را فراگیرد. در سالهای بعد، لومان با توسعه رهیافت خود، تئوری سیستم‌های پارسونز را رد کرد. او انتقادات جدی بر پیچیدگی تحلیلی رهیافت کارکردگرایانه پارسونز وارد کرده است. بین سالهای ۱۹۶۴ تا ۱۹۹۷ لومان بیش از ۵۰ کتاب و ۳۰۰ مقاله را منتشر کرده است. نوشته های او دامنه وسیعی از موضوعات را پوشش می دهد، مثل مسائل اکولوژیکی، قدرت، هنر، زمان، رسانه های جمعی، دولت رفاه، ساختارمندی افراطی و غیره (Arnoldi, 2001, 1). اما مهمترین وجه نظری لومان همان رهیافت سیستم‌های عمومی اوست که در دهه های اخیر مورد توجه جامعه شناسان قرار گرفته است. در این مقاله کوشش می شود تئوری سیستم‌های لومان به صورت تحلیلی مورد ارزیابی واقع شود.
